Norma EN 420+A1 

Wymagania ogólne i metody badań

Norma ogólna obowiązująca niemal wszystkie rękawice ochronne.

Określa podstawowe wymagania w zakresie:

• znaku firmowego producenta i oznaczenia wyrobu - piktogramy,
• konstrukcji wyrobu i użytego materiału,
• pakowania i składowania, 
• nieszkodliwości, 
• wygody użytkowania,
• instrukcji użytkowania,
• przestrzegania ustalonych rozmiarów (poniżej tabela rozmiarów).

Norma nie dotyczy właściwości ochronnych rękawic, w związku z czym powinna być stosowana łącznie z odpowiednimi przedmiotowymi normami europejskimi, nie jako osobna norma.

Norma EN 388 

Ochrona przed zagrożeniami mechanicznymi

Norma EN 388 ma zastosowanie do wszelkiego typu rękawic ochronnych w zakresie zagrożeń fizycznych i mechanicznych poprzez ścieranie, przecięcie ostrym przedmiotem, przekłucie, rozdzieranie - POZA RĘKAWICAMI ODPORNYMI NA WIBRACJE.

Zgodnie z normą EN 388 rękawice powinny posiadać oznaczenia:

• znak CE
• oznaczenie producenta
• numer lub nazwę handlową rękawicy
• rozmiar rękawicy
• piktogram z podanymi poziomami ochrony i numerem normy.

WSKAŹNIKI ODPORNOŚCI:  

Norma EN 1082-1

Rękawice  i  ochrony  ramion  chroniące  przed  przecięciami  i  ukłuciami  nożami  ręcznymi  

Część 1: Rękawice z plecionki pierścieni i ochrony ramion

Norma określająca wymagania dotyczące konstrukcji, odporności na przekłucie, właściwości użytkowych, mocowania za pomocą pasków, masy, materiału, znakowania i sposobu użytkowania rękawic i ochron ramion. Określa także odpowiednie metody badań. Norma EN 1082-1 dotyczy rękawic ochronnych z plecionki pierścieni i ochron ramion z elementów metalowych i z tworzyw sztucznych, przeznaczonych do pracy nożami ręcznymi.

Norma EN 1082-2

Rękawice  i  ochrony  ramion  chroniące  przed  przecięciami  i  ukłuciami  nożami  ręcznymi  

Część 2: Rękawice i ochrony ramion wykonane z materiałów innych niż plecionka pierścieni

Norma określająca wymagania dotyczące projektowania, odporności na przecięcie, odporności na przekłucie i właściwości ergonomicznych odpornych na przecięcie rękawic, ochron ramion i rękawów ochronnych, wykonanych z materiałów innych niż plecionka pierścieni, sztywne metale i tworzywa sztuczne oraz zapewniających mniejszą ochronę przed przecięciem i ukłuciem niż wyroby wymienione w pierwszej części tej normy. Odnoszą się one do ochron przeznaczonych wyłącznie do pracy, w której nóż jest zakończony ostro lub jest używany jedynie do cięcia w miejscach odległych od ręki i ramienia.

Norma EN 407

Ochrona przed zagrożeniami termicznymi (gorąco i/lub ogień)

Norma określa wydajność termiczną rękawic ochronnych w sytuacji oddziaływania wysokiej temperatury i/lub ognia. Informuje o zachowaniu rękawicy ochronnej pod wpływem działania wysokiej temperatury lub płomieni poprzez sześć parametrów (oznaczonych kolejno: a, b, c, d, e, f):

• a - Możliwość zapalenia (niepalność), skala 0-4– parametr ten informuje o czasie, w którym materiał nadal się pali/żarzy po usunięciu płomienia z badanego przedmiotu. Szwy rękawicy ochronnej ulec nie mogą zluzowaniu po czasie palenia się wynoszącym 15 sekund.

• b - Ciepło kontaktowe (odporność na ciepło), skala 0-4 – w większości wypadków wykorzystywanym w tej normie parametrem jest ciepło kontaktowe. Rozumieć należy czas (w sekundach) do wystąpienia progu bólu przy określonej temperaturze kontaktu (100, 250, 350 i 500°C), gdzie przyrost temperatury nie może być większy niż 10°C w ciągu 15 sekund.

Poziom	Temperatura kontaktu	Czas do wystąpienia progu bólu
Poziom 1	100°C	≥15 s
Poziom 2	250°C	≥15 s
Poziom 3	350°C	≥15 s
Poziom 4	500°C	≥15 s

W praktyce nie zawsze znany jest czas kontaktu oraz dokładna temperatura materiału, w przypadku ciepła kontaktowego dlatego wybierać należy wyższy poziom. Odczuwanie ciepła stanowi bardzo indywidualną kwestię, toteż próby noszenia należy przeprowadzić z użytkownikami rękawic.

• c - Odporność na ciepło konwekcyjne, skala 0-4– parametr informujący o czasie, w jakim rękawica ochronna opóźniać może przenikanie ciepła płomienia. Poziom wytrzymałości podawany jest jedynie w przypadku palności na poziomie 3 lub 4.

• d - Odporność na promieniowanie cieplne, skala 0-4 – parametr komunikujący o czasie, w jakim rękawica ochronna może opóźniać przenikanie ciepła ze źródła promieniowania cieplnego. Poziom wytrzymałości podawany jest tylko, gdy w przypadku palności osiągany jest poziom 3 lub 4.

• e - Odporność na drobne rozpryski stopionego metalu, skala 0-4 – parametr ten informuje o liczbie kropel płynącego metalu, które potrzebne są do zwiększenia temperatury wnętrza rękawicy ochronnej o 40°C. Poziom wytrzymałości jest podawany wówczas, podczas gdy w przypadku możliwość zapalenia osiągany jest poziom 3 lub 4.

• f - Odporność na duże ilości płynnego metalu, skala 0-4 – parametr informuje o ilości płynnego metalu, potrzebnej do tego, aby uszkodzić folię symulującą ludzką skórę, rozpiętą za próbką materiału rękawicy. Badanie to standardowo przeprowadzane jest z użyciem innego metalu. Poziom wytrzymałości podawany jest tylko wówczas, gdy w przypadku palności osiągany jest poziom 3 lub 4.

Norma EN 511 

Ochrona przed zimnem 

Norma EN 511 określa wymagania i metody badania rękawic, które stanowią ochronę przed konwekcją i przewodzeniem zimna do -50°C. Zimno związane może być zarówno z warunkami klimatycznymi, jak i działalnością przemysłową. Norma ta informuje o zachowaniu rękawicy poprzez podanie trzech parametrów:

• odporność na zimno konwekcyjne – odporność na straty ciepła na drodze konwekcji. Poziom jakości od 0 do 4.
• odporność na zimno stykowe - odporność na straty ciepła podczas kontaktu z zimnym przedmiotem. Poziom jakości od 0 do 4.
• przenikalność wody – wymaganie dotyczące odporności na przenikanie wody. Poziom jakości 0 lub 1.

Norma EN 1149-1

Rękawice antyelektrostatyczne – rękawice ochronne do prac w środowisku zagrożonym wybuchem

Norma EN 1149-1 określa metodę badania materiałów przeznaczonych do wyrobu rękawic ochronnych, rozpraszających ładunek elektrostatyczny, celem zapobieżenia wyładowaniom zdolnym do zainicjowania zapłonu.

Norma EN 10819 

Rękawice ochronne chroniące przed ryzykiem, spowodowanym przez drgania (wibrację)

Norma EN10819 określa wymagania, metody testowania, oznakowanie, dostarczenie informacji dla rękawic ochronnych przeciwko ryzyku, spowodowanym przez drgania występujące przy obsłudze maszyn i urządzeń jak młoty, ubijaki, prasy i inne.

Norma EN 61340-5-3

Rękawice ESD - Rękawice ochronne chroniące przyrządy elektroniczne przed elektrycznością statyczną

Norma określająca wymagania, metody testowania, oznakowanie, dostarczenie informacji dla rękawic chroniących przyrządy elektroniczne przed elektrycznością statyczną. Dotyczy produkcji, przetwarzania, montażu, instalowania, pakowania, eksploatacji, wszelkich kontroli związanych z obsługą elektrycznych i elektronicznych elementów, zespołów i urządzeń, wrażliwych na wyładowania elektrostatyczne o napięciu progowym 100 V Modelu Ciała Człowieka lub większym. 

Norma EN 421

Rękawice ochronne chroniące przed promieniowaniem jonizującym i skażeniami promieniotwórczymi

Norma określa wymagania, metody testowania, oznakowanie, dostarczenie informacji dla rękawic chroniących przed promieniowaniem jonizującym i skażeniem radioaktywnym. Aby rękawica spełniała wymagania, musi być odporna na ciecze oraz przejść test na przenikanie, który określony jest przez normę EN 374.

Norma EN 12477

Rękawice ochronne dla spawaczy

Rękawice spawalnicze zaliczane są do II kategorii środków ochrony indywidualnej. Ich zadaniem jest zabezpieczenie dłoni i przegubów w trakcie spawania. 

Norma określa wymagania i metody badania rękawic ochronnych używanych przy ręcznym spawaniu metalu, cięciu i w procesach pokrewnych. Jest połączeniem wymagań norm PN-EN 388 oraz PN-EN 407. Norma EN 388 określa, że rękawica spawalnicza ma chronić dłonie i przeguby przed czynnikami mechanicznymi, takimi jak np. obtarcia, przecięcia oraz przekłucia. Norma EN 407 wymaga, by rękawice spawalnicze chroniły ręce i nadgarstki przede wszystkim: 

• przed drobnymi rozpryskami ciekłego metalu,
• przed oparzeniem w wyniku krótkotrwałego kontaktu z rozgrzaną powierzchnią lub płomieniem,
• przed ciepłem konwekcyjnym oraz promieniowaniem UV pochodzącym od łuku.

Norma rozróżnia dwa typy rękawic ze względu na ich własności ochronne i właściwości manualne:

• typ A (MIG/MAG i MMA) – spełniają wyższe wymogi dotyczące ochrony termicznej i mechanicznej ale kosztem ich manualności. Przeznaczone do wszystkich pozostałych procesów spawania a w szczególności spawania metodą MIG/MAG i MMA.
• typ B (TIG) – do prac wymagających dużej zręczności np. spawanie metodą TIG. Wymagania dotyczące ochrony dla tych rękawic są spełnione na niższym poziomie.

Niektóre modele rękawic są sklasyfikowane jako Typ A/B. Oznacza to, że spełniają wymagania dla obu podanych wyżej typów.

Norma EN 374

Ochrona przed zagrożeniami chemicznymi i bakteriologicznymi

Norma określa wymagania dla rękawic chroniących przed substancji chemicznymi, czynnikami biologicznymi - mikroorganizmami. Rękawice takie muszą posiadać wartość penetracji AQL 1,5 lub niższą.