Blog - KATEGORIE I NORMY BHP OBOWIĄZUJĄCE DLA ODZIEŻY ROBOCZEJ Mistral BHP Sp. z o.o

KATEGORIE I NORMY BHP OBOWIĄZUJĄCE DLA ODZIEŻY ROBOCZEJ

Głównym zadaniem odzieży roboczej jest ochrona ciała pracownika przed potencjalnymi zagrożeniami związanymi z wykonywanymi czynnościami.

Środki ochrony indywidulanej (ŚOI) podzielno na 3 kategorie. Każda z nich określa, na jaki poziom ryzyka może być wystawiony użytkownik ubrania ochronnego.

Czym charakteryzują się poszczególne kategorie ŚOI?

KATEGORIA I

Zapewnia ochronę przed minimalnym ryzykiem, którego skutki użytkownik może zidentyfikować na czas, bez zagrożenia. Do grupy tej zalicza się odzież robocza oraz wszelkiego rodzaju ubrania wykonane z materiałów ochronnych - tkaniny trudnopalne, kwasoochronne i pyłoochronne.

Chronią one przed:

zabrudzeniami nieszkodliwymi dla ludzkiego zdrowia;
czynnikami atmosferycznymi, np. deszczem, chłodem;
powierzchniowymi uszkodzeniami mechanicznymi;
zagrożeniami wynikającymi z przebywania w miejscach występowania;
wysokich temperatur - przy założeniu, że stopień ryzyka jest ograniczony.

KATEGORIA II

Należy do niej odzież chroniąca przed ryzykiem na poziomie średnim. Do grupy tej zaliczają się wszystkie te ubrania, których nie przypiszemy do kategorii I lub III.

Odzież ta musi być certyfikowana przez zewnętrzną jednostkę wystawiającą świadectwa badania typu WE. Certyfikat taki ważny jest przez 5 lat od momentu wystawienia.

Do kategorii tej zaliczamy m.in.:

odzież ostrzegawczą;
odzież chroniącą przed przecięciami;
odzież dla spawaczy i osób wykonujących pokrewne prace.

KATEGORIA III

Należą do niej wszystkie środki ochrony indywidulanej, które zabezpieczają pracownika w sytuacjach, gdy wystąpić może zagrożenia życia lub zdrowia. Odzież z tej grupy ma zabezpieczać przed czynnikami mogącymi powodować nieodwracalny uszczerbek na zdrowiu, a których działanie i skutki nie mogą być przez pracownika zidentyfikowane na czas.

Odzież ta musi być certyfikowana przez zewnętrzną jednostkę wystawiającą świadectwa badania typu WE. Certyfikat taki ważny jest przez 5 lat od momentu wystawienia. Dodatkowo produkty z tej kategorii są regulanie kontrolowane i badane przez system zarządzania jakością WE.

Do grupy poduktów z kategorii III zaliczają się m.in.:

odzież chroniąca przed działaniem płomieni, promieniowania jonizującego, temperatury przekrającej 100°C, rozległymi rozpryskami gorących substancji;
odzież chroniąca przed działaniem wysokiego napięcia prądu elektrycznego;
odzież chroniąca przed temperaturami poniżej -50°C;
specjalistyczne kombinezony chroniące przed działaniem substancji chemicznych.

NORMY BHP OBOWIĄZUJĄCE DLA ODZIEŻY OCHRONNEJ


SYMBOL NORMY	OPIS NORMY
	EN 343 Odzież ochronna - ochrona przed deszczem. Norma określa dwa parametry, oba w skali od 0 do 3: odporność na przenikanie wody - co oznacza poziom przesiąkania odzieży i jego odporność na przenikanie pary - co oznacza poziom "oddychania" odzieży. Określa również właściwości chroniące przed złą pogodą, wiatrem, temperaturami powyżej -5^oC.
	EN 342 Odzież ochronna - zestawy i wyroby odzieżowe chroniące przed zimnem. Norma określa wymagania i metody badań odzieży przeznaczonej do ochrony przed niskimi temperaturami - kompletów odzieżowych np. dwuczęściowych ubrań, kombinezonów oraz pojedynczych ubrań. Odzież spełniająca wymagania tej normy może być stosowana w temperaturach poniżej -5^oC, np. w chłodniach.
	EN 14058 Odzież ochronna - Wyroby odzieżowe chroniące przed chłodem. Norma określa wymagania i metody badań pojedynczych elementów z kompletów odzieży przeznaczonej do ochrony przed wychłodzeniem w środowisku o umiarkowanie niskich temperaturach (powyżej -5^oC). Odzież taka zwykle nie musi być wykonana z nieprzemakalnych lub nieprzepuszczających powietrza z materiałów, ale może chronić przed chłodem miejscowo (np. tylko kamizelka).
	EN ISO 11611 Odzież ochronna do stosowania podczas spawania i w procesach pokrewnych. Norma określa wymagania i metody badań stosowanych w przypadku odzieży ochronnej przeznaczonej dla osób zajmujących się spawaniem (odzież spawalnicza) i pokrewnymi pracami o zbliżonym poziomie zagrożenia. Odzież ochronna tego typu zabezpiecza przed iskrami, krótkim kontaktem z płomieniami, promieniowaniem UV i cieplnym oraz przed małymi kroplami stopionego metalu. W ograniczonym stopniu gwarantuje również izolację elektryczną od przewodów, będących pod napięciem stałym do 100V.
	EN ISO 11612 Odzież ochronna dla pracowników narażonych na działanie czynników gorących. Odzież ma za zadanie chronić pracownika przed krótkotrwałym kontaktem z ogniem i ograniczać rozprzestrzenianie się płomieni (kod literowy: A1, A2) oraz chronić przed przynajmniej jednym rodzajem czynnika gorącego. Czynnikami gorącymi mogą być: ciepło konwekcyjne (kod literowy: B1, B2, B3), promieniowanie cieplne (kod literowy: C1, C2, C3, C4), duże rozpryski stopionego aluminium (kod literowy: D1, D2, D3), duże rozpryski stopionego żelaza (kod literowy: E1, E2, E3), ciepło kontaktowe (kod literowy: F1, F2, F3).
	EN ISO 20471 Odzież ostrzegawcza o intensywnej widzialności. Norma określa wymagania dotyczące odzieży ostrzegawczej, sygnalizującej obecność człowieka w różnych warunkach pogodowych, przy świetle nocnym, dziennym i przy świetle reflektorów. Precyzuje wymagania dotyczące barwy i odblaskowości, minimalnych powierzchni oraz rozmieszczenia materiałów a także zobowiązuje do podawania informacji o sposobie prania oraz maksymalnej jego liczbie, którym może być poddana odzież, by zachować odpowiedni poziom ochrony. Norma dzieli odzież na trzy kategorie widoczności - określa minimalną powierzchnię materiałów odblaskowych w m². Kategoria 1. oznacza najniższy a 3. najwyższy poziom widoczności.
	EN 14126 Odzież chroniąca przed czynnikami biologicznymi. W połączeniu z odpowiednią normą dla odzieży chroniącej przed chemikaliami daje możliwość zabezpieczenia przed czynnikami infekcyjnymi (mikroorganizmami) występującymi w pyle, aerozolu lub cieczy (oznaczenie typu z przyrostkiem "-B", np. "Typ 3 - B").
	EN 1073-2 Odzież chroniąca przed skażeniami promieniotwórczymi. Norma określająca wymagania dla odzież mającej zapewnić ochronę przed przenikaniem cząstek radioaktywnych. Odzież ta nie zapewnia jednak ochrony przed radioaktywnym promieniowaniem.
	EN 13034 Odzież chroniąca przed ciekłymi środkami chemicznymi. Norma określająca wymagania wobec odzieży chroniącej w ograniczonym zakresie przed ciekłymi środkami chemicznymi (TYP 6). oraz przed opryskaniem cieczą i krótkotrwałym kontaktem z ciekłymi substancjami chemicznymi.
	EN 13982-1 Odzież chroniąca przed cząstkami stałymi. Norma określa wymagania wobec odzieży ochraniającej całe ciało przed pyłami, czyli stałymi cząstkami środków chemicznych, unoszącymi się w powietrzu (TYP 5).
	EN 14605 + A1 Odzież chroniąca przed ciekłymi środkami chemicznymi. Norma określa wymagania dotyczące odzieży ochraniającej całe ciało lub jego poszczególne części przed działaniem substancji chemicznych występujących w postaci strumienia cieczy (TYP 3) lub w formie rozpylonej (TYP 4).
	EN 61482-1-2 Odzież chroniąca przed zagrożeniami termicznymi spowodowanymi działanie łuku elektrycznego. Norma wskazuje metody badań materiałów oraz wyrobów odzieżowych przeznaczonych dla pracowników przebywających w miejscach występowania łuku elektrycznego. Nie jest to odzież ochronna izolującą elektrycznie - co oznacza, że nie może być wykorzystywana jako ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym. Służy natomiast jako zabezpieczenie przed skutkami działania łuku elektrycznego - przed płomieniami, wysoką temperaturą i odpryskami ciekłego metalu. W ramach normy wyróżnione są 2 klasy - w zależności od stopnia ochrony przy napięciu 400V/50Hz i czasie trwania łuku 0,5s: Klasa 1 – 4 kA Klasa 2 – 7 kA.
	PN-EN 943-1 PN-EN 943-2 Odzież ochronna gazoszczelna chroniąca przed działaniem substancji chemicznych w postaci gazów, par, cieczy i drobnych cząstek stałych Typ 1 - odzież posiadająca cechy gazoszczelności. Spełnia wymagania testu szczelności wg PN-EN 464. Zabezpiecza cały organizm. Typ 2 - odzież nie spełniająca wymagań testu szczelności wg PN-EN 464. Zabezpieczenie przed wnikaniem niebezpiecznych substancji realizowane jest poprzez nadciśnienie wewnątrz kombinezonu. Zabezpiecza cały organizm.
	PN-EN 1149 Odzież ochronna chroniąca przed elektrycznością statyczną (rozpraszająca ładunek elektryczny). Norma określa wymagania dotyczące odzieży antystatycznej, przeznaczonej do stosowania w strefach zagrożonych wybuchem.
	PN-EN 13758-2+A1 Właściwości ochronne przed działaniem promieniowania UV. Norma określa wymagania dotyczące znakowania odzieży chroniącej przed działaniem promieniowania UV.